Matka Olga Podsadnia ponownie przełożoną generalną sercanek

Matka Olga ma 59 lat, pochodzi z archidiecezji łódzkiej. Do zgromadzenia wstąpiła w 1982 r. i 8 lat później złożyła profesję wieczystą. W 1993 r. ukończyła studia magisterskie na Wydziale Historii Kościoła w Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie. W zgromadzeniu pełniła obowiązki: katechetki, odpowiedzialnej za bursę dla studentek w Krakowie, przełożonej sióstr w Genzano di Roma we Włoszech, a w latach 2004-2010 urząd wikarii generalnej.

Siostra Olga była postulatorem procesu beatyfikacyjnego współzałożycielki zgromadzenia matki Klary Szczęsnej, beatyfikowanej w 2015 r. w Krakowie. Od 1 czerwca 2016 r. pracowała w Sekcji Polskiej Sekretariatu Stanu w Watykanie. Od 13 lipca 2016 r. przez 6 lat pełniła urząd przełożonej generalnej sercanek.

Motywem przewodnim XX Kapituły Generalnej Zwyczajnej, która odbywa się w Krakowie, są słowa zaczerpnięte z Ewangelii wg św. Mateusza: "Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie" (Mt 5,16), a także słowa z Listu św. Pawła do Koryntian: "Miłość przynagla nas".

W spotkaniu biorą udział siostry z Polski, Ukrainy, Francji, Włoch, USA i Boliwii. W kolejnych dniach po wyborze zarządu generalnego delegatki będą omawiać aktualne sprawy zgromadzenia związane z realizacją sercańskiego charyzmatu w Kościele i we współczesnym świecie, a także rozpatrywać wnioski przyjęte przez kapitułę.

W Krakowie znajduje się Dom Generalny Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego, które od 1921 r. pełnią posługę w Kurii Metropolitalnej. Kardynał Karol Wojtyła po wyborze na papieża poprosił, by sercanki nadal wspierały go w Watykanie. Przez cały czas pontyfikatu 5 sióstr służyło Janowi Pawłowi II. Kardynał Stanisław Dziwisz i abp Mieczysław Mokrzycki wiele razy wspominali, że sercanki "tworzyły w apartamentach papieskich atmosferę prawdziwego domu, ciepła, przyjaźni i radości".

Zgromadzenie Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego jest wspólnotą zakonną o charakterze kontemplacyjno-czynnym. Charakterystyczną cechą sercańskiej duchowości jest kult Bożego Serca. Dwa zasadnicze, ukształtowane w historii zgromadzenia nurty apostołowania sióstr, tzn. praca opiekuńczo-wychowawcza wśród dziewcząt i posługa chorym, są stale obecne w codziennej działalności zgromadzenia w Polsce i na świecie.

Sercanki prowadzą świetlice, przedszkola, internaty, domy samotnej matki, pracują w szpitalach, zakładach opieki społecznej, organizują punkty pomocy doraźnej. Swoją misję realizują także w katechezie, zajmują się ponadto dziećmi upośledzonymi i osobami starszymi. Historia zgromadzenia sięga końca XIX wieku. 15 kwietnia 1894 r. św. Józef Pelczar przyjął śluby zakonne 12 kobiet, dając początek Zgromadzeniu Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego. Błogosławiona Klara Ludwika Szczęsna, pełniąca przez 22 lata obowiązki przełożonej generalnej, stała się współtwórczynią tego dzieła.