Skauci Europy, w Polsce znani również jako Stowarzyszenie Harcerstwa Katolickiego „Zawisza”, to ruch wychowawczy dla dzieci i młodzieży, prowadzony przez kadrę, złożoną głównie ze studentów wraz z udziałem dorosłych oraz rodziców, którzy pomagają młodym stworzyć wielki świat przygody, która staje się przestrzenią wychowawczą. Podwaliny skautingu katolickiego stworzył u progu XX wieku w Belgii i Francji jezuita, sługa Boży Jakub Sevin, na podstawie pedagogiki Baden-Powella (1920). Ruch jednoczy młodych z różnych krajów Europy. Mają oni te same oznaczenia, prawo, mundury, teksty podstawowe, pedagogikę. Początki ruchu sięgają roku 1956, gdy do istnienia powołali go młodzi Niemcy i Francuzi, którzy postanowili budować jedność Europy na Chrystusie. Polska organizacja czerpie również z bogatej tradycji przedwojennego harcerstwa polskiego. Ruch rozwija młodego człowieka w pięciu obszarach. Są to: zdrowie, zmysł praktyczny, charakter, duch służby i Bóg. Celem do którego dąży cała formacja skautowa, jest świętość.

Skauci Europy dzielą się na trzy gałęzie: wilczki (8-11 lat), harcerki i harcerzy (12-17 lat), przewodniczki i wędrowników (powyżej 17 lat). Wychowują przez działanie, grę i przygodę. Polskie stowarzyszenie należy do federacji działającej w 20 krajach Europy. Uczy miłości ojczyzny wraz z miłością do innych narodów, tak właściwą duchowi chrześcijaństwa. 

Organizacja cieszy się statusem prywatnego stowarzyszenia wiernych na prawie papieskim. Nadał je w 2003 r. Ojciec Święty Jan Paweł II. Tym samym Kościół wskazał, że formacja skautowa realizowana w ruchu jest narzędziem wychowawczym wiodącym ku świętości.