Jesteśmy sobie potrzebni
Po udarze maż pani Joanny spędził w szpitalu długie tygodnie. Gdy wrócił do domu, codzienność okazała się zderzeniem z nową, nieznaną rzeczywistością, bo nikt nie powiedział, jak pielęgnować chorego, który może tylko leżeć, i jak mu pomóc, by nie dokładać cierpienia.
Podobne dramatyczne myśli towarzyszyły też Magdzie, gdy jej mąż w krótkim czasie stał się zupełnie niesamodzielny. Najpierw padła diagnoza: rak, bardzo agresywny. Potem były operacje i równie agresywne, wyczerpujące leczenie. I nagle okazało się, że mąż nie ma nawet sił, by samodzielnie się umyć, i że na jakiś czas został tak naprawdę przykuty do łóżka.
Dziękujemy, że z nami jesteś
Masz subskrypcję? zaloguj się
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Czytasz fragment artykułu
Subskrybuj i czytaj całość
już od 14,90 zł
Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI
1
/
1
oceń artykuł
-
- Kultura
-
- Kościół
-
- Rozmowa
-
- Nauka
-
- Świat
-
- Świat
