Uroczystości odbyły się przy budynku mieszczącym dziś krakowskie Muzeum Archeologiczne. To właśnie tam od czasów zaboru austriackiego działało więzienie św. Michała. Podczas II wojny światowej służyło hitlerowcom, a po wojnie przejęli je komuniści, przetrzymując tam polskich patriotów - żołnierzy Armii Krajowej i Narodowych Sił Zbrojnych.

18 sierpnia 1946 r. żołnierze 6. Kompanii Zgrupowania Partyzanckiego "Błyskawica" mjr. Józefa Kursia "Ognia", pod dowództwem Jana Janusza "Siekiery", uwolnili z tego więzienia 62 osoby, w większości więźniów politycznych. Operacja przebiegła bez żadnego wystrzału.

Wicewojewoda małopolski Ryszard Pagacz podkreślił, że "rozbicie więzienia św. Michała stało się doniosłym wyrazem sprzeciwu wobec sowieckiego okupanta i komunistycznego aparatu represji". - Oddając hołd wszystkim tym, którym przyświecało takie przekonanie, chcemy dziś, w miejscu tak mocno naznaczonym historią, uczyć się tej determinacji w naszej wspólnej trosce o utrwalanie wolności ojczyzny".

18 sierpnia 1946 r. przed więzienie podjechała ciężarówka, którą uczestnicy akcji skonfiskowali wcześniej. W samochodzie było pięć osób. Weszli do więzienia, posługując się sfałszowanymi dokumentami UB. Tam czekali już uzbrojeni więźniowie przygotowani przez współpracujących z podziemiem strażników. Do ciężarówki weszło ok. 30 uwolnionych osób, reszta się rozeszła. Auto przejechało pod oknami Urzędu Bezpieczeństwa przy pl. Inwalidów i oddaliło się w kierunku Miechowa. Stamtąd działacze niepodległościowi zostali przerzuceni na Podhale.

Akcja udała się dzięki Irenie Odrzywołek, która była strażniczką więzienia, ale współpracowała z partyzantami. To ona dostarczyła "ogniowcom" granaty i pistolety - broń umożliwiła obezwładnienie strażników, paraliż więzienia i otworzenie cel.

Czytaj także:

Okrutny finał brawurowej akcji