Uroczystość rocznicowa odbywała się w auli Biblioteki UPJPII przy ul. Bobrzyńskiego, na kampusie uczelni. - Dla naszej uczelni to dzień 15. rocznicy decyzji papieża Benedykta XVI o podniesieniu Papieskiej Akademii Teologicznej do rangi Uniwersytetu Papieskiego. Było to 19 czerwca 2009 roku. Gdy kilka lat później, 4 lipca 2015 r., byliśmy w Castel Gandolfo pod przewodnictwem kard. Dziwisza i wręczaliśmy temu ojcu i dobremu pasterzowi współczesnego Kościoła doktorat honoris causa, papież Benedykt, wtedy już emeryt, dziękując za nadanie tego doktoratu, powiedział do nas: "Cieszę się przede wszystkim, że w ten sposób jeszcze bardziej pogłębił się mój związek z Polską, z Krakowem, z ojczyzną naszego św. Jana Pawła II. Bez niego nawet trudno sobie wyobrazić moją drogę duchową i teologiczną". Przekaz tych słów sprawia, że jeszcze mocniej czujemy jego wśród nas obecność i tym bardziej uświadamiamy sobie znaczenie tamtych wydarzeń. Można powiedzieć, że jesteśmy w orbicie tych dwóch wielkich papieży naszych czasów - powiedział ks. prof. Robert Tyrała, rektor uczelni.

W trakcie uroczystości pożegnano pracowników uniwersytetu, którzy przeszli na emeryturę. Następnie w imieniu Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół UPJPII kard. Dziwiszowi, metropolicie seniorowi archidiecezji krakowskiej i niegdyś Wielkiemu Kanclerzowi uczelni, wręczono statuetkę Nagrody "Amici Universitatis - Przyjacielowi Uniwersytetu". - "Wspaniałym środkiem, aby cieszyć się Bogiem, jest przyjaźń z Jego przyjaciółmi" - pisała św. Teresa z Àvila. Jest dla nas wielkim zaszczytem, że przyznawana po raz pierwszy Nagroda "Przyjaciela Uniwersytetu", której celem jest uhonorowanie najwybitniejszych osobowości uniwersytetu, została przyznana osobie nadzwyczaj związanej z życiem akademickim, kulturalnym, społecznym i religijnym naszej Alma Mater. Ideę Nagrody "Amici Universitatis" rozumiemy szeroko - jako wyraz wdzięczności osób należących do uniwersytetu, ale także dla osoby, która wspiera instytucję. Kampus naszego uniwersytetu, gdzie się znajdujemy, jest dziełem, które od początku nosi w swoim sercu kard. Dziwisz, przyjaciel uniwersytetu i osoba, która jest blisko naszych spraw. Nagroda jest wyrazem uznania dla księdza kardynała i wyrazem naszej wdzięczności dla tego, który był najbliżej wielkiego świętego naszych czasów - powiedziała w laudacji prof. Klaudia Cymanow-Sosin, prezes SAiP UPJPII.

- Zdaję sobie sprawę, że to odznaczenie ma związek z moją służbą w Kościele krakowskim oraz w Stolicy Apostolskiej. Przede wszystkim jednak wiąże się z tym, że tę służbę przez niemal 40 lat pełniłem u boku kard. Karola Wojtyły - papieża Jana Pawła II, którego imię nosi dziś Uniwersytet Papieski w Krakowie. Spotkał mnie w życiu wielki przywilej życia i pracy w najbliższym kręgu tego giganta wiary, pasterza według Serca Bożego, jednego z pasterzy, można by powiedzieć, zapowiadanego w proroctwie Jeremiasza - powiedział laureat nagrody.

Głównym punktem programu była uroczysta promocja 33. doktora honoris causa uczelni - ks. prof. Szymika, teologa i poety, od 1991 r. stałego współpracownika "Gościa Niedzielnego". Laudację wygłosił o. prof. Jarosław Kupczak. - Uczył się od najlepszych. Jego pierwszym  mistrzem był promotor jego pracy doktorskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim o relacjach między literaturą a teologią - ks. prof. bp Alfons Nossol. Drugi mistrz to poeta Czesław Miłosz, laureat Nagrody Nobla, ważny rozmówca Szymika na temat Boga, świata i człowieka. Od niego chyba pochodzi to przekonanie, które tłumaczy wielość form literackich, w jakich wypowiada się nasz laureat. Jak pisze Miłosz w "Ars poetica", "zawsze tęskniłem do formy bardziej pojemnej, która nie byłaby zanadto poezją i zanadto prozą i pozwoliłaby się porozumieć, nie narażając nikogo, autora ani czytelnika, na męki wyższego rzędu". Trzecim wielkim mistrzem był teolog Josef Ratzinger - papież Benedykt XVI, któremu zostało poświęcone kilka arcyważnych książek z ostatniej dekady. Tę tak rzadką dziś w środowisku uniwersyteckim relację mistrz-uczeń ks. prof. Szymik potrafił wprowadzić w swoje relacje ze studentami na Uniwersytecie Śląskim - powiedział laudator.

- Kraków to miasto mojej formacji i moich studiów, a Papieski Wydział Teologiczny lat 70. ub. wieku to fakultet, gdzie uzyskałem moje pierwsze magisterium, nieuznane przez peerelowskie państwo. I teraz, pół wieku później, to czerwcowe święto w królewskim mieście, ze św. Janem Pawłem II na sztandarze. Dziękuję więc, dziękuję - powiedział nowy doktor h.c. UPJPII. - Najbliższą mi dewizę teologii, opis jej właściwego zadania zawdzięczam Ryszardowi od św. Wiktora, który w XII-wiecznym Paryżu tak uczył adeptów teologii: "Zawsze szukajcie Jego oblicza". To mój niepodważalny priorytet. Było i jest mi daleko z jednej strony do racjonalistycznego "wysuszenia" teologii, czyli do typowo gnostyckiej absolutyzacji nauki, do technokracji, zwłaszcza cyfrowej, grantowo-procedurowej i tym podobne. Zaś z drugiej strony jest mi daleko do fideizmu, do spirytualistycznego "odlotu" od rozumu i od inkarnacyjnego ciężaru teologii, konkretu tego, co katolickie. Starałem się zawsze o istotną i ścisłą więź uprawianej przeze mnie teologii z kulturą i sztuką - wyjaśniał swoje stanowisko ks. prof. Szymik.

W uroczystości wzięli udział, prócz już wymienionych wyżej osób, m.in. abp Adrian Galbas, metropolita katowicki, abp Wiktor Skworc, metropolita senior archidiecezji katowickiej, i prof. Ryszard Koziołek, rektor Uniwersytetu Śląskiego.

  Ks. prof. Jerzego Szymika, nowego, 33. z kolei doktora honoris causa UPJPII, promował przy użyciu berła uniwersyteckiego ks. prof. Robert Tyrała, rektor uczelni. Grzegorz Kozakiewicz

Na kolejnej stronie podajemy krótki biogram ks. prof. Szymika.