Wieliczka. W jaki sposób buduje się Kościół przejdź do galerii

O historii rozmawiano w piątek 20 września. Patrona parafii, architekturę kościoła parafialnego po 1786 r. i pracę duszpasterską kapłanów od 1825 roku do czasów współczesnych oraz inne tematy przedstawiali uczeni z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II i Muzeum Żup Krakowskich, m.in. ks. prof. Jacek Urban, ks. prof. Józef Marecki, mgr Klementyna Ochniak-Dudek i dr Marlena Hajduk. - Kościół św. Klemensa jest oczywiście w pierwszej kolejności miejscem modlitwy, spotkania z Bogiem. Jest przestrzenią do sprawowania świętej liturgii. Ale ten kościół jest także symbolem ciągłości, siły wiary i wspólnoty, która przez dwa stulecia wzrastała w jego murach. To tutaj gromadzili się wasi przodkowie, by celebrować najważniejsze momenty swojego życia. Tutaj czerpali nadzieję w trudnych chwilach. Nie inaczej jest dzisiaj. To miejsce jest ważne także dla was, ponieważ stanowi istotny punkt odniesienia dla wspólnoty wiary i żywego Kościoła w Wieliczce - mówił kard. Stanisław Dziwisz, patron honorowy wydarzenia. Wspomniał o bliskich kontaktach kard. Karola Wojtyły z tą parafią. Przypomniał także, jakie znaczenie przywiązywał on, już jako papież Jan Paweł II, do parafii. - W posynodalnej adhortacji apostolskiej Christifideles laici o powołaniu i misji świeckich w Kościele i świecie pisał: "Parafia jest niejako ostatecznym umiejscowieniem Kościoła, a poniekąd samym Kościołem zamieszkującym pośród swoich synów i córek”. Chociaż zadania Kościoła we współczesnym świecie są zbyt wielkie, by sama parafia mogła im sprostać, to jednak „ta pradawna i czcigodna struktura, jaką jest parafia, spełnia niezastąpioną i wielce aktualną misję […]. Wspólnota kościelna zawsze posiada wymiar powszechny, to jednak swój najbardziej bezpośredni i widzialny wyraz znajduje w życiu parafii" – wspomniał kard. Dziwisz. Zaznaczył, że kierowana obecnie przez ks. Wojciecha Olszowskiego parafia, "to dynamicznie działająca wspólnota, która pełni kluczową rolę w życiu religijnym mieszkańców Wieliczki. W tej wspólnocie z wielką starannością sprawowane są sakramenty, organizowane spotkania modlitewne oraz wydarzenia kulturalne, które integrują lokalną społeczność. Całodzienna adoracja Najświętszego Sakramentu sprawia, że świątynia tętni życiem wiary i stanowi dla miasta duchową oazę, w której wierni mogą czerpać z najgłębszych źródeł". Przypomniał również lipiec 2016 r., "kiedy pobliskie Brzegi przyjęły oceaniczną rzeszę uczestników Światowego Dnia Młodzieży, wyznających swoją wiarę i modlących się tutaj z Ojcem Świętym Franciszkiem. To wydarzenie przeszło do historii Wieliczki".

Teraźniejszość i przyszłość parafii przedstawiano w trakcie drugiego dnia sesji – w sobotę 21 września. Prezentowano m.in. grupy parafialne: Domowy Kościół, Grupy Modlitwy Ojca Pio, Ruch Światło–Życie, chór kameralny i scholę dziecięcą "Klemenciaki", Wspólnotę Młodzieży z niepełnosprawnością, Klub Seniora i Wspólnotę Piątek. Wręczono także nagrody w konkursach jubileuszowych, m.in. konkursie plastycznym.

Duchowym elementem tego dnia była Msza św. w kościele parafialnym pod przewodnictwem kard. Grzegorza Rysia, metropolity łódzkiego, niegdyś zaś biskupa pomocniczego archidiecezji krakowskiej. – Dzisiejsza Ewangelia bardzo pięknie pokazuje, w jaki sposób buduje się Kościół, w jaki sposób Kościół rośnie, kiedy wzrasta? Odpowiedź na to pytanie może najpierw nas zdziwić. Wygląda na to, że to czy Kościół będzie rósł, czy będzie malał, czy będzie się budował, czy będzie się rujnował, najpierw zależy od wzroku, od tego, w jaki sposób widzimy rzeczywistość, a przede wszystkim od tego, w jaki sposób widzimy ludzi. Jezus, wychodząc z Kafarnaum, zobaczył człowieka imieniem Mateusz, siedzącego na komorze celnej. Jezus zobaczył człowieka. Mateusz znaczy po hebrajsku "dar Boga". (...) Jezus zobaczył więc w nim dar Boga. Kilka zdań później jest również mowa o widzeniu faryzeuszy, którzy pytali "Dlaczego wasz nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?". Wszystko, co w nim widzą, to celnika i grzesznika, Jezus widzi w nim dar Boga. Trzeba na to innego wzroku, bo to nie jest oczywiste – mówił w kazaniu hierarcha. – Jezus widzi w nim swojego ucznia, widzi apostoła, ewangelistę. Czy Jezus jest naiwny, czy ma na oczach różowe okulary? Nie. Dobrze wie, że Mateusz jest chory, że w tej chwili nie żyje na miarę  powołania które Bóg w niego wpisał, że te dary Boże, które w nim są, są głęboko ukryte, są przywalone jego grzechem. Jednocześnie wie, o czym pięknie napisał św. Paweł, że dary i wezwanie Boże są nieodwołalne. To jest przenikliwość wzroku, to jest widzenie człowieka po Bożemu, że widzisz go jako dar Boga także wtedy, gdy nic na to nie wskazuje. W tym wszystkim nie chodzi o osobę Mateusza, tylko o to, jaki jest Kościół; że jest z "celników i grzeszników" i że wzrasta, bo Jezus szuka właśnie tych, którzy są chorzy i jest dla nich lekarzem. Więc wszystko się bierze z tego, jak widzisz człowieka – precyzował kardynał.

W trakcie samego sympozjum kard. Ryś mówił zaś o roli parafii w synodalności Kościoła. Synodalność jest w tym przypadku rozumiana jako wspólnotowość. – W trakcie mówienia o parafii synodalnej postanowiłem wykorzystać trzy źródła: list papieża Franciszka do proboszczów, dokument z roku 2020 wydany przez obecną Dykasterię dla duchownych "Nawrócenie duszpasterskie wspólnoty parafialnej" i dokumenty związane z synodem który ma się odbyć w październiku. Zaczynam od cytatu z listu papieża Franciszka. Cytat jest bardzo mocny, z bardzo mocną tezą. Papież pisze tak: "Jeśli parafie nie będą synodalne i misyjne, nie będzie też Kościoła". Spodziewałem się ciszy po tym zdaniu. Nie wiem czy potraficie sobie wyobrazić, że nie będzie Kościoła. Po co obchodzić dwustulecie od poświęcenia świątyni parafialnej, jak nie będzie Kościoła – mówił.

Wspomniał o niedawnym doświadczeniu z udziału w pielgrzymce ekumenicznej szkoły biblijnej w Łodzi do Turcji, "do miejsca gdzie już nie ma Kościoła, a był niegdyś Kościół potężny, ogromny, z wielkimi świątyniami. A teraz np cała archidiecezja Smyrny, gdzie był św. Polikarp, św. Jan, św. Ireneusz, liczy zaledwie 5 tys. chrześcijan". – Na ruinach  kościoła w Tiatyrze chcieliśmy odprawić małe ekumeniczne nabożeństwo słowa Bożego. Ledwie zaśpiewaliśmy Alleluja, wezwano do nas policję. Mówię o tym, bo może nie być Kościoła nie dlatego, że przyjdą muzułmanie i wszystkiego nam zabronią, tylko może nie być Kościoła, jeśli parafie nie będą synodalne i misyjne. Celem jest, żeby parafie były misyjne, bo taki jest jedyny cel Kościoła – ewangelizacja. Ale synodalność, czyli wspólnotowość, mówiąc najprościej, jest koniecznym warunkiem misji dzisiaj. Kościół nie istnieje dla siebie, nawet jako najpiękniejsza wspólnota. Nie po to tworzymy wspólnotę w Kościele, żeby nam było dobrze ze sobą, tylko dlatego, żeby być misyjnymi. Najważniejszym pytaniem w trakcie październikowego synodu będzie, "w jaki sposób nasze synodalne parafie uczynić misyjnymi"? Najważniejsza jest ewangelizacja, ale żeby ta ewangelizacja mogła się dokonać, to warunkiem koniecznym jest wspólnotowość –mówił metropolita łódzki.

Wspomniany dokument nt. parafii podkreśla jej aktualność w życiu Kościoła. "Parafia jest aktualna i jest nietykalna" – wspomina się w tym  dokumencie, który ma akceptację papieża. – Bo parafia jest dla człowieka pierwszym doświadczeniem Kościoła. Chodzi jednak o parafię "wychodzącą", która szuka nowych form bliskości z człowiekiem. Pierwszym zadaniem proboszczów dzisiaj jest budowanie wspólnoty w taki sposób, że z każdego, kto do niej należy, mają wydobywać możliwie najpiękniej i najbardziej otwarcie dary, charyzmaty, posługi, działania, jakie Duch Święty ludziom składa. Mają odkrywać, wspierać i doceniać! – mówił kard. Ryś. Hierarcha wspomniał również słowa kard. Kurta Kocha, że w Kościele synodalnym nikt nie powinien robić wszystkiego, ale każdy winien czynić to, do czego jest wyposażony.

Ks. Andrzej Dobrzyński z Ośrodka Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II w Rzymie mówił z kolei o roli wspólnoty parafialnej w nauczaniu św. Jana Pawła II, o czym wcześniej wspominał kard. Dziwisz.

Sympozjum towarzyszyła wystawa fotografii Arkadiusza Drozdka, przedstawiających kościół św. Klemensa, a także wybranych prac z konkursu literacko-plastycznego "Święci i błogosławieni w kościele pw. św. Klemensa w Wieliczce".

Czytaj także:

Z dziejów solnej parafii

Inauguracja solnego jubileuszu

Ruch światło życie w parafii św. Klemensa

 

  Dwieście lat temu poświęcono obecny budynek wielickiej świątyni parafialnej. Bogdan Gancarz /Foto Gość