Nowoczesne i multimedialne. Męczennicy z Pariacoto będą mieli muzeum
Będzie ono otwarte przy Franciszkańskiej 4 w Krakowie, gdzie przez sześć lat bł. Zbigniew Strzałkowski i bł. Michał Tomaszek studiowali i odbywali formację zakonną i kapłańską.
W muzeum będzie można zobaczyć m.in. rower i maszynę do pisania o. Michała, radio bł. Zbigniewa, ich dokumenty, rzeczy osobiste, medale pamiątkowe oraz wiele innych pamiątek. Placówka ma powstać do końca przyszłego roku.
Dzięki multimedialnemu charakterowi ekspozycji zaprezentowane zostaną materiały audiowizualne i filmy poświęcone franciszkańskim męczennikom. Wystawa będzie miała interdyscyplinarny charakter, a proces tworzenia jej narracji realizowany będzie pod merytorycznym nadzorem specjalnie powołanego zespołu ekspertów oraz przy zastosowaniu różnych dyscyplin naukowych.
Powstanie nowatorska w formie wystawa wykorzystująca nowoczesne technologie multimedialne, w tym technologię mappingu. Latem część wystawy prezentowana będzie w formie plenerowej na dziedzińcu przed klasztorem. Scenariusz zostanie opisany przy wykorzystaniu wielu języków (w tym co najmniej angielskiego, hiszpańskiego). Zostanie też uzupełniony komentarzami naukowców i materiałami źródłowymi.
Do wykonania ekspozycji wybrano studio projektowe specjalizujące się w kompleksowym projektowaniu i wykonawstwie ekspozycji muzealnych (Studio Projektowe Marek Suchowiak). Wykonawca ma doświadczenie w tworzeniu wystaw multimedialnych o tematyce religijnej (np. projekt i realizacja wystaw czasowych „Obrazy Jezusa Miłosiernego wg wizji św. Faustyny” oraz „Lucas Cranach – Chrystus błogosławiący dzieci”); Współpracuje z kluczowymi państwowymi instytucjami kultury, jak Zamek Królewski na Wawelu, Muzeum Żup Krakowskich.
Czytaj także: Męczennicy z Pariacoto online
Wstępna koncepcja wystawy doczekała się już opracowania. Została zarysowana z uwzględnieniem obecnego stanu zbioru zgromadzonych materiałów i przeprowadzonych rozmów, które staną się częścią ekspozycji. W zamyśle zaplanowano opowiedzenie historii zarysowanej w trzech odsłonach.
Pierwsza to historia życia bohaterów, opowieści – błogosławionych ojców Zbigniewa Strzałkowskiego i Michała Tomaszka. Zostanie opowiedziana poprzez zachowane świadectwa materialne – przedmioty które im służyły, dokumenty, pisane teksty, relacje rodziny, przyjaciół, współbraci oraz materiał zdjęciowy. W tej części planowany jest też udział żywych narracji opowiedzianych przez osoby mające bezpośredni związek i kontakt z bohaterami wystawy. W ten sposób, obszerny i inspirujący dla innych, zaprezentowana zostanie droga, która prowadziła dwójkę młodych ludzi z ich miejsca urodzenia i wychowania poprzez doświadczenie seminarium, decyzję o wstąpieniu do zakonu aż po wybór bycia misjonarzem. W tej części kluczowe są ich osobiste doświadczenia, relacje, przemyślenia świadczące o tym, kim naprawdę byli. Bardzo ważne są tu relacje ich bliskich i przyjaciół.
W części drugiej przedstawiona zostanie praca misyjna dwóch franciszkanów. Ważne będzie nakreślenie tła geograficznego, problematyki polityczno-historycznej i społecznej oraz wyzwań związanych z codzienną pracą misyjną. Ta część, komentowana fragmentami listów bohaterów, pokaże komplikującą się sytuację polityczną panującą w Peru, atmosferę terroru, dramatu całej lokalnej społeczności, narastającą świadomość zbliżającego się zagrożenia i decyzje, które w obliczu tej sytuacji podejmowali bohaterowie.
Część trzecią stanowiła będzie instalacja centralna, w sposób symboliczny opisująca męczeństwo o. Michała i o. Zbigniewa. W tej części ważne jest również odniesienie do niezwykle dramatycznych faktów udokumentowanych w wyniku przeprowadzonego dochodzenia. W tej części zwiedzający będą mieli okazje zobaczyć odznaczenia, jakie pośmiertnie otrzymali męczennicy, m.in. najwyższe odznaczenia Peru i Polski.
Na stronie Muzeum Misyjnego pojawi się dokumentacja audiowizualna prezentująca przygotowanie ekspozycji, dzięki której będzie można na bieżąco śledzić proces tworzenia wystawy oraz dokładnie obejrzeć wybrane eksponaty i materiały.
Koordynacją projektu zajmie się Biuro Promocji Kultu Męczenników, które popularyzuje wiedzę o błogosławionych od 2015 r. Do dziś Biuro przeprowadziło 554 różne inicjatywy propagujące kult męczenników, w tym w 138 za granicą, w takich krajach jak Peru, Wielka Brytania, Włochy, Stany Zjednoczone, Belgia, Francja, Szwecja, Węgry, Słowacja, Holandia, Niemcy, Rosja, Rwanda, Ekwador, Japonia.
W okresie tym udało się rozdystrybuować: 28 tys. egzemplarzy publikacji w różnych językach; 91 500 różańców; 495 tys. obrazków z relikwiami II stopnia, drukowanymi w dziewięciu językach. Ich relikwie I stopnia „ex osiibus” (cząstki kości) są już w 358 miejscach w Polsce i 235 miejscach za granicą. Biuro prowadzi również akcje charytatywne.
Franciszkanie mają nadzieję, że ekspozycja stanie się „siłą napędową do promowania uniwersalnych wartości i społeczno-duchowego przesłania opierającego się na czynieniu dobra i zapobieganiu złu, a także na niesieniu pomocy”.
„Ci nasi bracia nie tylko zanieśli Dobrą Nowinę mieszkańcom Andów, ale również na co dzień świadczyli im pomoc charytatywną i dbali o ich edukację. W czasie suszy i głodu włączyli się w krajowe i diecezjalne programy żywnościowe Caritas. Wspomagali szkoły w rozbudowie, wyposażeniu bibliotek. Miejscowych chłopów uczyli profilaktyki związanej z niebezpieczną w tamtym rejonie cholerą. Zdobywali dla nich leki i sami wozili chorych do szpitala. Przygotowali projekt budowy instalacji wodnej” – przypominają.
„Miejscowa ludność w pierwszej kolejności misjonarzy identyfikuje z krajem ich pochodzenia. Dlatego nieprzypadkowo są nazywani ambasadorami państw, z których się wywodzą” – dodają zakonnicy.
Władze peruwiańskie w krótkim czasie po śmierci męczeńskiej franciszkańskich misjonarzy uhonorowały ich najwyższym odznaczeniem państwowym – Wielkim Oficerskim Orderem „El Sol del Peru” (Słońce Peru). W tym roku polskie władze pośmiertnie odznaczyły ich Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej „za wybitne zasługi w długoletniej działalności misyjnej i charytatywnej, za krzewienie oświaty wśród dzieci i młodzieży w Peru”.
Ojcowie Zbigniew Strzałkowski i Michał Tomaszek, po dwóch latach pracy duszpasterskiej w Polsce, pod koniec lat 80. XX w. udali się na misje do Peru. Główną ich działalnością w Pariacoto była praca ewangelizacyjna i charytatywna prowadzona w ponad 70 andyjskich miejscowościach. 9 sierpnia 1991 r. o. Zbigniew (l. 33) i o. Michał (l. 31) zostali pojmani i zastrzeleni przez terrorystów z komunistycznego ugrupowania „Sendero Luminoso” (Świetlisty Szlak). 5 grudnia 2015 r. zostali beatyfikowani w Chimbote, stolicy diecezji, na terenie której żyli. W Polsce ich liturgiczne wspomnienia obchodzone jest 7 czerwca.
O powstającym muzeum pisaliśmy tutaj:
